1925'te, 35 yaşındaki bir dolandırıcı, ünlü bir Fransız gayrimenkulünü satarak bir servet kazandı. Satılan ürün; Eyfel Kulesi’ydi! Satan kişiyse Victor Lustig!
Bugün kendisinin ölüm yıl dönümü.
Eyfel Kulesi, dünyanın en çok tanınan ve ziyaret edilen anıtlarından biridir. Her yıl 6 milyondan fazla ziyaretçi ağırlar ve önünde uzun kuyruklar oluşur.
Gustavo Eiffel’in 1889 yılında tasarlayarak (bu kısım tartışmalı olsa da) katıldığı yarışmada öne çıkan projesi, devletin kasasından para çıkmadan yapılacak olması ve 20 yıl sonra söküleceğinin garanti edilmesi ile yarışmayda 1. oldu ve yapımında, toplam uzunluğu 69 km olan 7.000 ton demir kullanılarak sadece 2 yıl gibi kısa bir sürede tamamlandı.
20 yıl sonrasında ise kulenin söküm maliyetlerinin yüksekliği bir yandan, bakım maliyetlerinin yüksekliği ise diğer yandan mali açıdan bir krize sebep oldu.
Eyfel kulesi ne sökülebiliyor ne de bakım ve onarımına bütçe ayrılabiliyordu!
Bu belirsizliklerin arasında Victor Lustig isminde biri ortaya çıktı ve yaptığı büyük satış ile "Tarihteki En Sansasyonel 15 Fraud Olayı" arasına girdi.
1890'da Avusturya-Macaristan'da doğan Lustig, Paris’teki eğitimini yarım bırakarak Fransa ve ABD arasındaki yolcu gemilerinde kendi farklı sektörlerden iş insanı olarak tanıtarak dolandırıcılığa başladı.
Birinci Dünya Savaşı ile yolcu gemilerinin seyahatine kısıtlama getirilince şansını Amerika Birleşik Devletleri’nde sahte tapular karşılığında tahvil ve hisse senedi alımı yaparak denedi.
En büyük numaralarından biri olan ve 100 Amerikan Dolar’ını birebir kopyaladığını söylediği makinesi ile lüks otellerde tanıtarak büyük kazançlar elde etti. Romanya Kumbarası adını verdiği kutuya eklenen radyum isimli madde ile Amerikan Dolar’ını birebir taklit edebiliyordu.
Müşterilerine kutuyu tanıtırken bu işlem için 6 saate ihtiyacını olduğunu söyleyerek kumbaranın kolunu çevirir paranın ağır ağır dışarı çıkmasını izletirdi. Herkes etkilendikten sonra makineyi iyi bir fiyata satar ve hızlıca uzaklaşırdı. Makinenin başında 6 saat bekleyen sahipleri bunun bir dolandırıcılık olduğunu ve makinenin içine önceden koyulmuş 100 doların dışarı çıktığını anladıklarında ise çok geç olurdu!
Bu numarasından sonra Lustig Cihacago’ya giderek Al Capone’dan 50.000 dolar borç istedi ve iki ayda iki katını ödemeyi taahhüt etti. Zaman geldiğinde ise 50.000 dolar ile ünlü mafya babasının önünde özür dileyerek, sergilediği dürüstlük ile Capone’un güvenini kazandı ve affedildi. Bu dürüstlüğü ile Capone tarafından 5.000 dolar ile ödüllendirildi.
Gerçekte olan ise, Lustig aldığı parayı iki ay boyunca bir kasada bekletmiş ve süresi gelince Al Capone’un karşısına geçerek onun güvenini kazanacak bu gösterisini sunmuştu!
Amerika’daki şovlarında sona yaklaştığını düşünen Lustig, 1925 yılında ise Paris’e geri döndü.
Bu sıralar Eiffel Kulesi, yarattığı maliyetler ile Fransa’nın gündemindeydi. Bakım ve onarım masraflarını karşılayamayan Devlet, kulenin sökülmesini tartışıyordu.
Şehirdeki bu hikayeleri duyduktan sonra geçmişte edindiği tecrübeler ile artık kariyerinin en önemli işini yapmaya karar verdi!
Kendisine sahte Fransız mührü kullanarak bir kartvizit hazırladı. Artık hükümetin yetkililerinden biri olmuştu ve ünvanı “Posta ve Telgraf Bakanlığı Genel Müdür Yardımcısı”ydı!
Şehrin en lüks otellerinden birinde kendine ofis açarak ünlü hurda ve demir yatırımcılarını gizli bir iş görüşmesi otele davet etti.
Lustig toplantıda, kulenin mühendislik hataları ile dolu olduğunu ve onarım maliyetlerinin yüksek olmasından dolayı hükümetin bu yapıyı yıkacağını ya da demir hurda şeklinde satacağı söyledi. Demir hurda olarak satışından elde edilecek kârın halkın tepkilerini en aza indireceği için bu yöntemi tercih edeceklerini belirtti.
Tarafları, halkın tepkisini çekmemek için konuyu gizli tutmaları yönünde uyardı.
Ertesi sabah, toplantıya gelen tüm katılımcılar, eksiksiz olarak, teklifni yazılı şekilde Lustig’e verdi. Ancak Lustig kurbanını çok önceden belirlemişti; bölgeye kısa süre önce yerleşen ve bir isim yapmak isteyen tüccar Andre Poisson’du.
Lustig, Poisson ile anlaşmadan evvel, kurbanın şüphelerini dindirmek için, ihalenin kendisine verilmesi dolayısıyla rüşvet istedi. Bu rutin durumun da varlığı, Andre’nin tüm şüphelerini ortadan kaldırdı! Eyfel Kulesi artık onun olacaktı, tüm süreç gerçekti!
Kule, 250.000 Frank’a (bugünkü karşılığı yaklaşık 1 milyon dolar) Andre’ye satılarak tapusu kendisine teslim edildi!
Lustig parayı alır almaz ülkeyi terk etti. Andre, dolandırıldığı için o kadar utanmıştı ki, isminin bu olayla anılmaması için şikayetçi bile olmadı.
Çevirdiği dolaptan bir ses çıkmayan ve Andre’nin durumunu öğrenen Lustig ülkeye yeniden gelerek Eyfel’i ikinci kez satmak istediyse de bu kez durumun farkına varıldı ve polise haber verildi.
Lustig yeniden Amerika’ya kaçtı!
Bu ülkede de 5 yıllık süre içinde 2 milyon dolardan fazla dolandırıcılık yaptıktan sonra yakalandı ve hapisten kaçmak isterken tekrar yakalandı. 20 yıl hapse mahkum edildi.
Victor Lustig olarak Eyfel Kulesi tüccarı, kullandığı 45 farklı takma adından biri olup olmadığı bilinmese de Robert V. Miller olarak 11 Mart 1947'de öldü.
Bu yazıyı sosyal medyada paylaşmak için ekranın solundaki sosyal medya araçlarını kullanabilirsiniz.
